Pluszaki z Europy w Szkole Podstawowej nr 1 w Żarach - nauka poprzez zabawę z wykorzystaniem nowoczesnych technologii
Każdy
miesiąc jest dla uczniów SP1 wyjątkowy. Przez ostatnie trzy lata
pluszaki z całej Europy odwiedzały dzieci z żarskiej podstawówki.
Uczniowie SP1 aktywnie współpracują z innymi krajami europejskimi,
biorąc udział w projektach międzynarodowych eTwinning – edukacyjnym
programie Unii Europejskiej. Najwięcej emocji wzbudza projekt „Mascots
trip across Europe” (2015/2016) i "Mascots' Journey" (2016/2017).
Nauczanie języków obcych to
niewątpliwie potrzeba naszych czasów. O wadze znajomości języka
angielskiego w dzisiejszych czasach nikogo nie trzeba przekonywać.
Nauczanie języka obcego to przede wszystkim kształtowanie kompetencji
komunikacyjnych. Podejście komunikacyjne podkreśla rolę autentycznego
użycia języka. Jednak naturalne sytuacje komunikacyjne są trudne do
osiągnięcia w klasie. Wspaniałym pomysłem jest więc współpraca
międzynarodowa.
Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom moich uczniów
realizujemy wiele projektów międzynarodowych w ramach programu
eTwinning. eTwinning to świetny program, który wykorzystując możliwości
nowoczesnych technologii pozwala budować relacje i kontakty na
odległość. Nasze projekty są doceniane na forum krajowym i
międzynarodowym. Dzisiaj chciałabym przedstawić projekt „Show me your
world – Mascots Trip”, który szczególnie przypadł moim uczniom do serca.
Został on nagrodzony prestiżową odznaką jakości eTwinning za
szczególnie oryginalne i nowatorskie działania w dziedzinie europejskiej
współpracy.
Założeniem projektu jest podróżowanie klasowych
maskotek po Europie. Inspiracją do napisania projektu stała się nasza
klasowa pacynka, którą wykorzystywałam, aby uczyć dzieci w formie
zabawy. Dzięki maskotce dzieci wykazują większą koncentrację uwagi oraz
zainteresowanie tematem, a co za tym idzie szybciej się uczą. Okazało
się, że także dzieci z klas starszych uwielbiają pluszaka. Takie
przywiązanie trzeba było wykorzystać! Nawiązałam więc współpracę ze
szkołami z innych europejskich krajów. Wiele szkół także ma swoją
ukochaną maskotkę. Dało to początek projektowi eTwinning „Mascots trip
across Europe”. W ramach projektu nasze klasowe maskotki podróżują po
Europie, odwiedzając państwa partnerskie. My wysyłamy swoją maskotkę, a
naszą szkołę odwiedzają pluszaki z całej Europy. Do tej pory gościliśmy
maskotki z Grecji, Słowacji, Norwegii, Wielkiej Brytanii, Rumunii.,
Czech, Francji, Chorwacji i Węgier. W tym roku szkolnym współpracujemy z
Niemcami, Grecją, Czechami, Słowenią i Portugalią.
Przy wizytach
kolejnych maskotek zawsze oznajmiam, że nasz przyjaciel z zagranicy nie
zna języka polskiego, za to świetnie mówi po angielsku i że zwracając
się do niego należy używać tylko tego języka. W ten sposób zachęcam
dzieci do komunikowania się w języku docelowym poprzez stworzenie
naturalnego kontekstu, w którym uczniowie mogą posługiwać się językiem
angielskim.
Kolejne maskotki przyjeżdżają, żeby uczyć języka
angielskiego. Zalet korzystania z maskotek na lekcjach językowych jest
wiele. Najważniejszą z nich jest zaufanie, którym dzieci obdarzają
zabawkę. Uczniowie chętnie identyfikują się i zaprzyjaźniają z maskotką.
W ten sposób zabawka staje się niejako jednym z uczniów, kolegą z
klasy.
Od pomysłowości nauczyciela zależy, w jaki sposób pluszak
zostanie wykorzystany, by za jego pomocą można było przekazywać wiedzę.
Maskotka pomoże zorganizować ćwiczenia związane z wprowadzaniem rytuałów
klasowych, tj. przywitania czy pożegnania. Można ją również
efektywnie wykorzystywać przy przygotowywaniu poszczególnych lekcji.
Może pomagać nauczycielowi w prezentacji nowego materiału, np. nauka
przyimków – pluszak chowa się w różne miejsca w klasie. Maskotki
świetnie nadają się też do wprowadzania quasi-autentycznej komunikacji.
Uczniowie odgrywają scenki z pluszakiem, naśladując realne sytuacje.
Jednakże
nadrzędnym celem lekcji języka obcego jest dziś kształcenie kompetencji
komunikacyjnej w kontekście międzykulturowym. W dzisiejszym świecie
pełnym kontaktów pomiędzy przedstawicielami różnych nacji i kultur,
ważna jest kompetencja interkulturowa, czyli umiejętność rozumienia i
komunikowania się z ludźmi pochodzących z różnych kręgów kulturowych, a
także na ich tle rozumienie własnej kultury. Nasz projekt międzynarodowy
daje możliwość kształcenia interkulturowego. Każda maskotka to
poznawanie innego kraju i kultury. Pluszak przybywa z dziennikiem
podróży, w którym przedstawiony jest kraj, miasto i szkoła, z której
pochodzi. Każda kolejna maskotka to inspiracja do poznania różnych
krajów europejskich. Dzieci uczą się, gdzie leży to państwo na mapie,
jak wygląda ich flaga. Uczniowie wyszukują informacji o kraju, tworząc
interaktywne quizy i gry. Czytając czy słuchając w języku obcym, nie
tylko rozwijają umiejętności językowe, ale także ciekawość poznawczą.
Integruję nauczanie języka z geografią, historią i przyrodą. Jest to
przykład CLIL (Content Language Integrated Learning) – popularnego
trendu w metodyce, łączącego nauczanie języka obcego z przekazywaniem
treści i wiedzy przedmiotowej.
Program eTwinning daje wiele
możliwości współpracy z partnerami. Nasz projekt nie ogranicza się do
wymiany maskotek, ale przede wszystkim jest to codzienna praca ze
szkołami partnerskimi przy pomocy mediów elektronicznych. Każdy miesiąc
to inne zadania projektowe realizowane w klasie i publikowane na
TwinSpace projektu (specjalnej stronie internetowej administrowanej
przez nauczycieli biorących udział w projekcie). eTwinnig wspiera
wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnej w edukacji, co
niezwykle mnie ciekawi. Uwielbiam wyszukiwać nowe narzędzia
multimedialne, które mogę wykorzystywać w realizacji zadań projektowych.
W czasie trwania projektu powstały między innymi prezentacje
multimedialne, filmy wideo, internetowe gry, interaktywne plakaty,
komiksy i książeczki. Zadania projektowe planujemy wspólnie z
nauczycielami z zagranicy i integrujemy je z programem nauczania.
Ciężko
byłoby opisać wszystkie działania projektowe. Jako przykład podam
wizytę greckiej maskotki, która obecnie gości w naszej szkole. Miś
nazywa się Odyseusz i mieszka w Salonikach, drugim co do wielkości
greckim mieście. Jednym z pierwszych działań było obejrzenie
5-minutowego animowanego filmu o micie o Odyseuszu. Był to pretekst do
odgrywania scenek z filmu, formułując proste wypowiedzi w języku
angielskim według wzoru. Uczniom z Grecji przesłaliśmy zilustrowaną
historyjkę w formie książeczki elektronicznej.
Kolejną wspólną
inicjatywą było zaplanowanie wideokonferencji z uczniami z Grecji.
Głównym tematem wideo spotkania były zainteresowania naszych uczniów
(„My hobby. My favourite sports”). Temat wspaniale wpisał się w program
nauczania. Wspólnie z uczniami i szkołą partnerską opracowaliśmy
działania i rozpoczęliśmy przygotowania. Przede wszystkim dzieci miały
możliwość znalezienia się w prawdziwej sytuacji komunikacyjnej.
Prowadzenie swobodnej wypowiedzi w języku obcym było naszym celem, a
spotkanie z uczniami tak odległego państwa zwiększyło motywację do
wytężonej pracy. Piątoklasiści świetnie przygotowali się do spotkania. A
oto jak przebiegała nasza wideokonferencja:
Pierwszym punktem
spotkania było przywitanie się i przekazanie informacji o Polsce.
Pokazaliśmy sobie nawzajem flagi i plakaty, przedstawiające nasze kraje.
Polska drużyna zatańczyła grecki taniec sirtaki, a grecka poloneza.
Następnie był czas na bliższe poznanie – dzieci ćwiczyły sprawność
mówienia i słuchania ze zrozumieniem, przedstawiając swoje
zainteresowania i ulubione sporty. Później zagraliśmy w kalambury,
zgadując pokazywane sporty. Nie zabrakło również wspólnego śpiewania.
Wybraliśmy piosenkę o sportach. Zarówno nasi uczniowie, jak i koledzy z
zagranicy, nauczyli się piosenki, oglądając film nakręcony specjalnie
dla nich przez klasę trzecią naszej szkoły. Na zakończenie w czapkach
Św. Mikołaja zaśpiewaliśmy razem „Jingle Bells” i pożegnaliśmy się. Po
zakończeniu wideokonferncji nadszedł czas na ewaluację. Stworzyliśmy
fotorelację z lekcji w formie internetowej prezentacji oraz wymieniliśmy
się informacjami zwrotnymi na padlecie (internetowej tablicy z
notatkami) na stronie internetowej projektu. Uwzględnianie pomysłów
uczniów, pytanie o opinie, angażowanie ich na każdym etapie realizacji
projektu wzmacnia motywację i przybliża do sukcesu. Uczniowie widzą cel,
prawdziwą potrzebę komunikacji i działania.
Kolejnymi grudniowymi
zadaniami projektowymi była wymiana kartek świątecznych z życzeniami w
języku narodowym i angielskim. Uczniowie uczyli się składać życzenia po
angielsku, nie tylko w formie pisemnej, ale także ustnej, gdyż
nagraliśmy wersję wideo i umieściliśmy na stronie projektu. Czekając na
kartki, możemy je obejrzeć w wirtualnej galerii w Internecie. Jak zawsze
planujemy wystawę, gdzie będzie można obejrzeć otrzymane kartki.
Podsumowując,
nasz projekt nie polega tylko na wymianie maskotek. Jest
wielowymiarowy, bogaty w różnorodne zadania projektowe realizowane
międzynarodowo. Międzykulturowość jest wyróżniającą cechą naszego
projektu, a uczniowie mają możliwość poznawania i porównywania kultur z
całej Europy. Na podkreślenie zasługuje mnogość narzędzi internetowych
wykorzystywanych w projekcie.
Warto zaznaczyć, że uczestnictwo w
międzynarodowych projektach, nie tylko wzmacnia motywację do nauki
języka angielskiego, lecz także buduje poczucie tożsamości narodowej,
rozbudza ciekawość świata, a ponadto kształtuje otwartą i tolerancyjną
postawę wobec świata. Uczniowie widzą sens nauki języka, która nie jest
już abstrakcją, a przygotowaniem na spotkanie z rzeczywistością.
Zdecydowaną zaletą projektów eTwinning jest jego zbliżenie do życia
codziennego poprzez uwzględnianie realnych sytuacji. Dzieci rozwijają
umiejętności kluczowe, rozpoznają i rozwijają zdolności, odkrywają nowe
obszary uczenia się. Nieodłącznym elementem programu eTwinning jest
wykorzystanie nowoczesnych technologii. Umożliwia to wprowadzanie nowych
metod pracy, niezwykle ciekawych dla uczniów. Poprzez wszechstronne
zastosowanie TIK program eTwinning ułatwia zdobywanie wiedzy i rozwój
kompetencji językowych. Europejska współpraca szkół otwiera również nowe
możliwości i niesie wiele korzyści dla nauczyciela. Możemy się wiele
nauczyć od nauczycieli z zagranicy, korzystając z ich doświadczenia,
dyskutując i omawiając działania.
